- شیمی‌درمانی نئواَجوانت با دکتاکسل (docetaxel ChT) می‌تواند پیش از رادیوتراپی برای مردان جوان و سالم با سرطان پروستات موضعی بسیار پرخطر پیشنهاد گردد (I, C).
پرتودرمانی خارجی (external beam RT) همراه با درمان هورمونی (ADT) برای مردان با سرطان پروستات پرخطر یا موضعی پیشرفته توصیه می‌شود (I, B).
پروستاتکتومی رادیکال (RP) همراه با لنفادنکتومی لگنی، گزینه‌ای برای مردان منتخب با بیماری پرخطر محسوب می‌شود (III, B).
- مردانی که تحت رادیوتراپی رادیکال (RT) برای بیماری پرخطر هستند، باید درمان هورمونی طولانی‌مدت (ADT) به مدت ۱۸ تا ۳۶ ماه دریافت کنند (I, A).
- پس از پروستاتکتومی رادیکال (RP)، سطح PSA سرمی بیماران باید پایش شود و در صورت شکست PSA، رادیوتراپی نجات‌بخش (salvage RT) توصیه می‌شود (III, B).
- رادیوتراپی آدجوانت پس از عمل جراحی (adjuvant postoperative RT after RP) به‌طور روتین توصیه نمی‌شود (I, B).
- رادیوتراپی نجات‌بخش (salvage RT) باید به‌صورت زودهنگام آغاز گردد (مثلاً در سطح PSA کمتر از ۰/۵ نانوگرم بر میلی‌لیتر) (III, B). همچنین، درمان هورمونی همزمان به مدت ۶ ماه یا مصرف بیکالوتامید (bicalutamide) با دوز روزانه ۱۵۰ میلی‌گرم به مدت ۲ سال می‌تواند به مردانی که تحت رادیوتراپی نجات‌بخش قرار می‌گیرند، پیشنهاد گردد (I, B).
- 15. به مردانی که تحت رادیوتراپی نجات‌بخش به بستر پروستات (SRT to the prostate bed) قرار می‌گیرند، می‌توان پرتودرمانی غدد لنفاوی لگنی (pelvic nodal RT) را پیشنهاد کرد (I, C).
- مردانی که پس از رادیوتراپی رادیکال (radical RT) دچار عود بیوشیمیایی می‌شوند و ممکن است کاندید درمان نجات‌بخش موضعی یا درمان‌های هدفمند علیه متاستاز باشند، باید تحت تصویربرداری با PET-CT قرار گیرند (III, B).
- 16. استفاده از درمان هورمونی زودهنگام (early ADT) به‌تنهایی برای مردانی که دچار عود بیوشیمیایی شده‌اند، مگر در مواردی که زمان دوبرابر شدن PSA سریع باشد، بیماری موضعی علامت‌دار وجود داشته باشد یا متاستاز تأیید شده باشد، توصیه نمی‌شود (II, D).
- 16. مردانی که برای عود بیوشیمیایی و بدون وجود بیماری متاستاتیک شروع به دریافت ADT می‌کنند، باید به جای درمان مداوم، درمان متناوب پیشنهاد شود (I, B).