استراتژی‌های درمان سرطان کلیه بر اساس مرحله بیماری، سلامت کلی بیمار و نوع خاص سرطان کلیه طراحی می‌شوند:

گزینه‌های کلی درمان

1. نظارت فعال:
   • برای تومورهای کوچک و رشد کند، به‌ویژه در بیماران مسن یا کسانی که دارای مشکلات بهداشتی دیگر هستند، نظارت فعال با آزمایش‌های تصویربرداری منظم توصیه می‌شود.
2. جراحی:
   • نفرکتومی جزئی:  فقط تومور برداشته می‌شود و باقی کلیه حفظ می‌شود.
   • نفرکتومی رادیکال:  کل کلیه همراه با بافت‌های اطراف و گره‌های لنفاوی برداشته می‌شود.
   • جراحی روش اصلی درمان برای سرطان کلیه موضعی است.
3. تکنیک‌های نابودسازی:
   • کرایوابلیشن:  سلول‌های سرطانی منجمد و نابود می‌شوند.
   • رادیوفرکانسی ابلیشن (RFA) :  از گرما برای نابودی سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود.
   • این روش‌ها گزینه‌های کم‌تهاجمی برای بیمارانی هستند که نمی‌توانند جراحی کنند.
4. پرتودرمانی:
   • برای کاهش علائم در مراحل پیشرفته یا زمانی که جراحی امکان‌پذیر نیست استفاده می‌شود.
5. شیمی‌درمانی:
   • به ندرت برای سرطان کلیه استفاده می‌شود زیرا به طور کلی کمتر از سایر درمان‌ها مؤثر است.

درمان هدفمند

درمان هدفمند بر مسیرهای مولکولی خاص مرتبط با رشد سرطان تمرکز دارد:

1. مهارکننده‌های تیروزین کیناز (TKIs) :
   • داروهایی مانند سونیتینیب، پازوپانیب و کابوزانتینیب پروتئین‌هایی که رشد تومور و تشکیل عروق خونی را تقویت می‌کنند مسدود می‌کنند.
   • اغلب برای سرطان کلیه پیشرفته یا متاستاتیک استفاده می‌شود.
2. مهارکننده‌های mTOR :
   • داروهایی مانند اورولیموس و تمسی‌رولیموس مسیر mTOR که رشد و بقای سلول را تنظیم می‌کند هدف قرار می‌دهند.
3. مهارکننده‌هایVEGF :
   • بواسیزوماب فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) را هدف قرار می‌دهد تا تشکیل عروق خونی در تومورها را مهار کند.
4. درمان‌های ترکیبی:
   • داروهای هدفمند اغلب برای اثربخشی بیشتر با ایمونوتراپی ترکیب می‌شوند.

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی توانایی سیستم ایمنی بدن در مبارزه با سرطان را تقویت می‌کند:

1. مهارکننده‌های نقاط کنترل ایمنی:
   • داروهایی مانند نیولوماب (Opdivo) و پمبرولیزوماب (Keytruda) پروتئین‌های (PD-1/PD-L1) را که از حمله سلول‌های ایمنی به سرطان جلوگیری می‌کنند مسدود می‌کنند.
   • اغلب همراه با درمان‌های هدفمند استفاده می‌شوند.
2. درمان با سایتوکین‌ها:
   • اینترلوکین-2 (IL-2) سیستم ایمنی بدن را برای حمله به سلول‌های سرطانی تقویت می‌کند.
   • به دلیل عوارض جانبی قابل‌توجه کمتر استفاده می‌شود.
3. ایمونوتراپی ترکیبی:
   • داروهایی مانند نیولوماب و ایپیلیموماپ (Yervoy) برای تقویت پاسخ ایمنی ترکیب می‌شوند.

درمان‌های نوظهور

• درمان ژنی:
  • رویکردهای تجربی که جهش‌های ژنتیکی در سلول‌های سرطان کلیه را هدف قرار می‌دهند.
• آزمایش‌های بالینی:
  • تحقیقات جاری در مورد داروها و ترکیبات جدید، از جمله عوامل جدید ایمونوتراپی