درمان‌های سرطان مثانه بسته به مرحله و نوع سرطان و همچنین سلامت کلی بیمار متفاوت است.

گزینه‌های کلی درمان

1. جراحی:
   • برداشت تومور مثانه از طریق مجرای ادرار (TURBT) :  برای سرطان مثانه در مراحل ابتدایی به منظور برداشتن تومورها استفاده می‌شود.
   • سیستکتومی:  برداشت جزئی یا کامل مثانه، که معمولاً با تغییر مسیر ادرار همراه است.
   • جراحی بازسازی:  ایجاد مثانه جدید یا مسیر ادراری جدید.
2. شیمی‌درمانی:
   • به صورت سیستمیک یا مستقیم در داخل مثانه (شیمی‌درمانی داخل‌مثانه‌ای) تجویز می‌شود.
   • داروهای رایج شامل جمسیتابین، سیس پلاتین، و میتومایسین هستند.
3. پرتودرمانی:
   • اشعه‌های انرژی بالا سلول‌های سرطانی را هدف قرار می‌دهند؛ اغلب با شیمی‌درمانی ترکیب می‌شود.

درمان‌های هدفمند

درمان‌های هدفمند بر مولکول‌ها یا مسیرهای خاصی که در رشد سرطان دخیل هستند تمرکز دارند:

1. مهارکننده‌های FGFR :
   • داروهایی مانند اردافیتینیب جهش‌های ژن‌های FGFR که در برخی سرطان‌های مثانه شایع هستند را هدف قرار می‌دهند.
2. ترکیبات آنتی‌بادی-دارو (ADCs) :
   • Enfortumab vedotin شیمی‌درمانی را با آنتی‌بادی‌ها ترکیب می‌کند تا درمان به طور مستقیم به سلول‌های سرطانی ارسال شود.
3. مهارکننده‌های تیروزین کیناز:
   • سیگنال‌هایی که رشد سلول‌های سرطانی را تقویت می‌کنند مسدود می‌کند.

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با سرطان تقویت می‌کند:

1. ایمونوتراپی داخل‌مثانه‌ای:
   • BCG  (باسیل کالمت-گوئرین) به داخل مثانه وارد می‌شود تا سلول‌های ایمنی فعال شوند.
   • نادوفاراژن فیردنووک از یک ویروس برای انتقال ژن‌های تقویت‌کننده ایمنی استفاده می‌کند.
2. مهارکننده‌های نقاط کنترل ایمنی:
   • داروهایی مانند نیولوماب، پمبرولیزوماب، و آتزولیزوماب پروتئین‌های (PD-1/PD-L1) که از حمله سلول‌های ایمنی به سرطان جلوگیری می‌کنند را مسدود می‌کنند.

درمان‌های نوظهور

• درمان ژنی:
  • روش‌های آزمایشی هدف قرار دادن جهش‌های ژنتیکی در سلول‌های سرطان مثانه.
• آزمایش‌های بالینی:
  • تحقیقات جاری در مورد داروها و ترکیبات جدید.