تشخیص سرطان مثانه شامل ترکیبی از آزمایش‌های بالینی و مولکولی برای تأیید وجود سرطان و تعیین مرحله آن است.

آزمایش‌های بالینی

1. آزمایش ادرار:
   • یک آزمایش ساده آزمایشگاهی برای بررسی خون یا سایر مواد در ادرار
   • کمک به شناسایی علائم بالقوه سرطان مثانه
2. سیتولوژی ادرار:
   • بررسی نمونه‌های ادرار زیر میکروسکوپ برای تشخیص سلول‌های سرطانی یا پیش‌سرطانی
   • اغلب به همراه سایر آزمایش‌ها برای تأیید استفاده می‌شود.
3. سیستوسکوپی:
   • یک لوله نازک و دارای نور (سیستوسکوپ) از طریق مجرای ادرار وارد می‌شود تا پوشش مثانه را بررسی کند.
   • اجازه مشاهده مستقیم و نمونه‌برداری از مناطق مشکوک را می‌دهد.
4. آزمایش‌های تصویربرداری:
   • سی تی یوروگرام:  تصاویر دقیقی از دستگاه ادراری برای شناسایی ناهنجاری‌ها فراهم می‌کند.
   • ام آر آی:  تصاویر با وضوح بالا برای ارزیابی میزان سرطان ارائه می‌دهد.
   • سونوگرافی:  تصویربرداری غیرتهاجمی برای شناسایی تومورها یا انسدادها
5. بیوپسی (نمونه‌برداری):
   • نمونه‌های بافتی در طی سیستوسکوپی برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی گرفته می‌شوند.
   • وجود و نوع سرطان را تأیید می‌کند.

آزمایش‌های مولکولی

1. آزمایش نشانگرهای تومور در ادرار:
   • شناسایی موادی که توسط سلول‌های سرطان مثانه تولید می‌شوند، مانند:
     • آنتی‌ژن تومور مثانه  (BTA)  
     • پروتئین ماتریکس هسته‌ای 22  (NMP22) 
   • مفید برای نظارت بر عود و پیشرفت بیماری
2. UroVysion :
   • یک آزمایش FISH  (فلورسانس هیبریداسیون در محل) که تغییرات کروموزومی در سلول‌های سرطان مثانه را شناسایی می‌کند.
3. ایمونوسایت (ImmunoCyt) : 
   • استفاده از آنتی‌بادی‌های فلورسانس برای شناسایی نشانگرهای خاص سرطان مانند موکین و آنتی‌ژن کارسینو امبریونیک (CEA)
4. Cxbladder :
   • اندازه‌گیری بیان ژن‌های خاص مرتبط با سرطان مثانه.
5. پروفایلینگ ژنتیکی و مولکولی:
   • تکنیک‌های پیشرفته جهش‌های ژنتیکی(مانند TP53 و FGFR3) و تغییرات مولکولی در سلول‌های سرطانی را تجزیه و تحلیل می‌کنند.
   • به برنامه‌ریزی درمان شخصی کمک می‌کند.

این روش‌های تشخیصی برای شناسایی زودهنگام، مرحله‌بندی و نظارت بر سرطان مثانه حیاتی هستند.